Mutlu Olmak

Herkesin bu hayatta bir mutluluk kavramı var. Ama herkesin ki kendine özel. Her insan sizden farklı bir davranış beklerken mutlu olmanıza imkan olmuyor maalesef. Kimi iyi bir eş bekliyor, kimi iyi bir çocuk olmanızı, kimi iyi bir sevgili, romantik bir adam olmanızı vs vs . Ne yapın biliyor musunuz? Kalıplarına girmeyin. Kendi kalıbınızı yapın.

Kimse yalnızlıktan ve aşktan ölmüyor arkadaşlar. Mutlu olmak istiyorsanız sizden beklentisi olan insanlara çat diye kapıyı çarpın ve kendi özgürlüğünüzü yaşayın.

Son zamanlarda kendime çok acımasız davrandım. Adeta içimi deştim. Kavgalar ettim.Anladım ki bunun sonu yok. Neden biliyor musunuz? Ben hiç bir zaman insanların beklediği gibi olmayabilirim. Sonra dedim ki; " Ulan banane ya, ben bunu kendime neden yapıyorum?" Beni böyle yıllardır seven arkadaşlarım var ve beni her koşulda seviyorlar. Her insan, herkesi üzüp mutsuz edebiliyor ama herkes, birbirini gerçekten seven herkes zaten bir arada kalabiliyor. Kendimden özür diledim ve yoluma devam ediyorum. Size de tavsiye ederim.

Birini öldürmediyseniz, birine kasten zarar vermediyseniz kötü biri değilsiniz. Sizi seveni sevmek zorunda değilsiniz bu sizi kötü yapmaz. Size her şefkat gösterene şefkat göstermek zorunda değilsiniz bu da sizi kötü yapmaz. Siz insansınız ve eksiklikleriniz var. İsteyen gelir o eksikleri görmez ve yaşamaya devam eder. İsteyen de eksik gördüklerini dolduran insanlarla mutlu olur.

Depresyondan çıkmanın verdiği hafiflikle yazıyorum. Sizi üzen ne kadar insan varsa hayatınızdan çıkarın. Bu dediğim ben böyleyim, beni böyle kabul edin değil. Bu dediğim değişime kapalı olmak da değil. Bu dediğim başkaları gibi yaşamamak. Milyarlarca insan arasında sizin parmak iziniz tek. Hiç kimse sizin dna sarmalınıza sahip değil. Siz özelsiniz. Sizin bu hayatta kendinize özel bir ruhunuz ve bünyeniz var. Beyniniz size özel, duygularınız size özel. Her şey özel ve güzel. bu lanet hayata bir kere geliyorsunuz ve canına okuyun. Ben ne zaman kendimle kavga etsem; mutsuz oluyorum. İnanamıyorum bunu kendime yaptığıma. Nasıl kan revan içinde kalmışım. Bir daha kendime bunu yapmayacağıma söz verdim. Kendimi bunaltıp kendimi deşmeyeceğim. Yeterince vakit kaybettik şimdi yaşamak zamanı. Düşünsene 70 yaşında öleceğini varsay; 25550 gün içinde bugün tek ya bir daha 24 Ocak 2018 olmayacak. Neden takayım kafaya?

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Efexoru Bırakmak

Antidepresan Kullanırken Yaşananlar

Umursanmamak